Я памятник себе воздвиг нерукотворный
А.С.Пушкин
Я памятник себе воздвиг нерукотворный,
К нему не заростет народная тропа,
Вознесся выше он главою непокорной
Александрийского столпа.
Нет, весь я не умру — душа в заветной лире
Мой прах переживет и тленья убежит —
И славен буду я, доколь в подлунном мире
Жив будет хоть один пиит.
Слух обо мне пройдет по всей Руси великой,
И назовет меня всяк сущий в ней язык,
И гордый внук славян, и финн, и ныне дикой
Тунгуз, и друг степей калмык.
И долго буду тем любезен я народу,
Что чувства добрые я лирой пробуждал,
Что в мой жестокой век восславил я Свободу
И милость к падшим призывал.
Веленью божию, о муза, будь послушна,
Обиды не страшась, не требуя венца,
Хвалу и клевету приемли равнодушно,
И не оспаривай глупца.
Mi-am inaltat eu,monument,de mana necreat...
A.S.Puskin
Mi-am inaltat eu,monument,de mana necreat,
Spre el nu duce,omenesc vreun drum.
Mai sus el isi ridica,semet,al sau cap,
Decat columna lui insasi Alexandru.
Nu,eu nu mor intrutotul-sufletul in sacra lira
Va supravietui cenusii mele,uitarea va fugi,
Si-oi fi slavit,cat timp pe-aceasta,de sub luna lume,
Fie si un poet singur,macar,va mai trai.
De mine se aude,oriunde,in Rusia cea intinsa,
Si-n limba lui,fiecare,putea-va sa ma cheme,
Al slavilor nepot,si fin-ul,si salbatecul inca
Tungus,si chiar calmacul de prin stepe.
Si de popor,de-aceea,voi fi-ndelung iubit
Fiindca bunatatea,in el,cu lira-mi am trezit,
Fiindca in crudu-mi secol,eu libertatea am slavit,
Si fiindca,pentru cei cazuti,eu mila am cersit.
Vointei zeilor,fii Muza,supusa preaplecata
Nu te feri de obida,coroana nu-ti dori,
Egal primeste pe laudatori,pe cei ce te contesta,
Cu prostii niciodata,nu ai a te sfadi
Catalin Carceanu,19 noiembrie,2015
vezi mai multe poezii de: Aleksandr Puşkin